Neja - jedna z bohaterek "Białoksiężnika"

"[...] Miała nadzieję przemknąć do kuchni i go przy tym nie obudzić, ale na nadziei się skończyło. Kiedy go mijała, złapał ją nagle za rękę. [...]
– Dokąd się wybierasz, księżniczko? – Zmierzył ją wzrokiem od stop do głów. Długie kasztanowe włosy sięgały połowy pleców, a koszulka na ramiączkach kończyła się w połowie uda. […] Neja wyswobodziła dłoń, uśmiechnęła się słodko i powiedziała:
– Skoro skończyłeś już te prymitywne oględziny, to chcę powiedzieć, że nie mogę zasnąć. Twoja obecność w pokoju obok przyprawia moje dziewicze serce o szybsze bicie, cała wewnątrz
płonę… – Złapała się teatralnym gestem za pierś.
Alexowi drgnęły kąciki ust. Na to czekał. Wstał, objął ją w pasie, przejechał dłonią po jej pośladku i wymruczał do ucha:
– W takim razie koniecznie musimy coś z tym zrobić.
Neja podbiła mu ręce od dołu i z łatwością się oswobodziła. Nie spodziewał się, że zna podstawowe techniki samoobrony. Stanęła metr od niego z kpiącym uśmiechem.
– No błagam cię… Głodna jestem po prostu. Ty nie?
Jego zaskoczona mina przyprawiła ją o atak śmiechu. Ponieważ zawarczał i rzucił się w jej stronę, zaczęła uciekać. Kiedy dogonił ją w kuchni, zasłaniała się talerzem opiekanych kanapek. W oczach miała chochliki.
– Jeśli się zbliżysz, te pyszności wylądują na podłodze. Ostrzegam cię.
– Jesteś niezłym strategiem. Żeby móc cię złapać i dać ci nieziemską
przyjemność, najpierw muszę się posilić. Podaj mi kanapkę,
kobieto – powiedział wielkopańskim głosem, machnął
niedbale dłonią i usiadł za stołem.
Neja parsknęła śmiechem i usiadła naprzeciwko niego."